Tussen 1923 en 1925 werd er aan de zogenaamde ‘goulet Louise’ of ‘flessenhals’ een indrukwekkend gebouw opgetrokken met woningen op de eerste verdieping en handelszaken op het gelijkvloers. In 1949 werd het bouwblok achter deze gevel in Beaux-Artsstijl geherstructureerd en verbouwd tot een multifunctioneel complex op meerdere niveaus, waarvan twee etages met parkeergelegenheid. Zo ontstond de Galerie Louise of Louizagalerij, getekend door de architecten Ide, Somers en de Montigny, een overdekt winkelcentrum met daarin een vijftigtal handelszaken, met ingang aan de Louizalaan. Zeven jaar later werd er een andere ingang gemaakt aan het Stefaniaplein. Naar hetzelfde idee en helemaal in de lijn daarvan werd in 1963-1964 de Louizapoortgalerij gebouwd, die uitgaf op de Guldenvlieslaan. Zo ontstond er een grote en overdekte as die het Stefaniaplein, de Louizalaan en de Guldenvlieslaan verbond. In 1987 kwam daar de Espace Louise bij, het laatste verlengstuk van dit traject.
De Louizagalerij, dit iconisch patrimonium dat deel uitmaakt van het collectief geheugen en gelegen is in de winkelbuurt van de Brusselse bovenstad, verloor na verloop van tijd zijn eigenheid. De opeenvolging van diverse handelszaken, elk met hun eigen voorgevels, was nefast voor de globale samenhang van het pand. Een renovatieproject drong zich op. Dit project werd toevertrouwd aan Francis Metzger en zijn architectenbureau Ma2. Trouw aan zijn werkfilosofie, waar een dialoog wordt aangegaan met het verleden maar toekomstgericht én met behoud van het oorspronkelijke cachet van het gebouw, koos de architect voor een scenografie waarin we het laterale ritme van de winkels terugvinden. De uitstalramen daarentegen, die vroeger verdeeld waren over twee niveaus, zijn voortaan volledig verticaal gericht, helder en licht, dankzij een minutieus uitgevoerde lichtstudie. Deze verbinding zorgt voor een homogene identiteit, mede dankzij het gebruik van edele materialen (crèmekleurige natuursteen, raamkozijnen in houtskoolkleurig staal en randen in messing), een uitstekende verlichting en grafische harmonisering. Daarbovenop werd er veel aandacht besteed aan het behoud van details die kenmerkend zijn voor de architectuur van deze galerij. Ook werden sommige ruimtes samengevoegd om grotere oppervlaktes te creëren en te beantwoorden aan de huidige commerciële realiteit. Het einde van de werken is voorzien voor eind 2020.
Delen
https://www.ma2.be/nl/projecten/iconische-louizagalerij-eindelijk-gerestaureerd-74/