Schaarbeek: Sint-Servaaskerk vindt zijn glans terug

Sint-Servaaskerk
De Sint-Servaaskerk werd gebouwd tussen 1871 en 1876 naar een ontwerp van architect Gustave-Marie Hansotte in neogotische stijl en volgens een basilicaal plan. Deze kerk die in het verlengde ligt van de Louis Bertrandlaan in Schaarbeek, bezit het grootste orgel van de regio. Het meubilair stamt uit dezelfde tijd (biechtstoelen, altaars, ...) en het interieur werd afgewerkt met prachtige glas-in-loodramen van de ateliers Steyaert en Henrionnet.

Interventie van Ma² voor de Sint-Servaaskerk
Voor de renovatiewerken van start gingen, bevond de Sint-Servaaskerk zich in een erbarmelijke staat. De kerk was bedekt met een dikke, zwarte laag door de pollutie en ook de slijtage van de steen op zich was zorgwekkend. Hier en daar zagen we woekerende planten tussen de gleuven, die het grootste deel van de prachtige details bedekten, waren de ijzeren sloten en afsluitingen totaal verroest en kwam er door de glas-in-loodramen, die grotendeels stuk waren, vaak geen straaltje licht meer. 
Na een historische studie van het gebouw zelf en een technische studie die samen twee jaar in beslag namen, startte Ma² met grondige renovatiewerken aan de buitenkant van de kerk: de stenen muren, de glasramen, de onderste daken en het ijzerwerk, alles werd keurig gerestaureerd. Het resultaat is bijzonder geslaagd, een perfecte evenwichtsoefening tussen het behoud van dit historisch gebouw gekoppeld aan de broodnodige renovatie- en herstellingswerken, zij het met respect voor het vooropgesteld budget van de opdrachtgever. 

Tijdens de werken kwamen de opdrachtgever en het atelier niettemin voor enkele verrassingen te staan ... Zoals de ontdekking van de luchtbogen die in dislocatie waren en de stabiliteit van het gebouw in het gedrang brachten. Hetzelfde met de torenspits: de cirkelvormige omsnoeringen en het kruis van de windwijzer waren helemaal verroest en ook de voegen tussen de stenen van de torenspits brachten de volledige structuur in gevaar, met het risico dat een segment van ongeveer 16 meter lang in één keer naar beneden kon storten. 
Maar er was ook goed nieuws: buiten het feit dat het grootste deel van de glas-in-loodramen flink beschadigd waren, waren deze die door het Schaarbeekse atelier Steyaert gemaakt werden niet aangetast en was een zorgvuldige schoonmaakbeurt voldoende. 

De luchtbogen werden in de kern doorboord en versterkt met pneumatische injecties. Elk type steen kreeg een restauratie en schoonmaakbeurt op maat: de witte stenen kregen een hydropneumatische zandstraling, de blauwe een pneumatische. De stenen ornamenten kregen een meer nauwgezette opknapbeurt door microzandstraling of verneveling. De Steenokkerzeelse stenen, een gesteente dat vandaag niet meer te vinden is, werden vervangen door stenen van Savonnières. Barsten werden opgevuld en afgebrokkelde hoeken werden opnieuw hersteld en recht gemaakt, ontbrekende of te zwaar beschadigde stenen werden vervangen, aan de voet van de zuilen werden opnieuw stukken aangebracht, daar waar de originele basissen van de sokkels verdwenen waren ... De gevel kreeg een antigraffitilaag, beeldhouwers hebben op basis van documenten in de archieven zes types van gesculpteerde bloemen opnieuw uitgewerkt en uitgehouwen, hetzij 52 in totaal, de haan op de torenspits werd terug met bladgoud bedekt, enzovoort. 

Kortom, de Sint-Servaaskerk schittert als nooit tevoren! 

Ontdek de twee reportages van BX1 hier et hier, en ook die van Bruzz.
Geleide bezoeken op zondag 22 september van 14.00 tot 17.00 u / Duur: 45 minuten